سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خوش رفتاری، دوستی را پایدار می کند . [امام علی علیه السلام]
خانه | مدیریت | ایمیل من | شناسنامه| پارسی یار
درخت - «یکی بود یکی نبود» ؛ «غیر از او هیچکس تنها نبود»
  • کل بازدیدها: 12728 بازدید
  • بازدید امروز: 0 بازدید
  • موضوعات


  • لوگوی من



  • جستجو در وبلاگ


  • اشتراک در وبلاگ


     
  • مشاهده اوقات شرعی


  • وضعیت من در یاهو


    یــــاهـو
  • موسیقی وبلاگ


    محمد ( 84/9/2 ساعت 5:46 ع )

    به نام خداوند بخشایشگر بخشنده

    به نامهای تو می نازم که بخشیدن در ظاهر و باطن آنها موج می زند...

    از خود خجالت می کشم که در معرفت و محبت هیچ درسی از کارهای تو نگرفتم...

    خدایا تو مهربون ترین معلم و با معرفت ترین دوست و بزرگوار ترین همدم و بخشنده ترین سرپرست هستی...

    هر روز در دریای بخشش تو غوطه می زنم و  هر شب از دریای معرفت تو شرمنده می شم...

    ای یاور مهربان و دوست داشتنی.... در حالیکه خودم از خودم ناامید شدم  تو هنوز به من امیدواری...

    ای سرپرست توانای من روزها درس می دهی و شبها مرور می کنی...

    به کمترین تکلیف من بیشترین نمره ها رو می دی تا از نردبان معرفت تو بالاتر برم... حتی شده به اندازه ضخامت یک تار مو... خدایا تو خودت گفته ای که به آدم (ع) نامهات رو یاد دادی...

    آیا نامی غیر از آنچه به ما یاد می دهی .... یقین دارم که نامهای تو همه در بخشایشگر بخشاینده حضور دارند...

    جز عرش تو جایی برای برنامه ریزی امور زندگی من و خانواده و جامعه جهانی نیست...

    حالا که عرش تو عرش توست پس عرش بخشش و معرفت و دوستی است...

    تو که با این همه اطلاعات همیشه در حال تدبیر عشقی و آنرا در قالب محبت و رحمت برای ما پائین می فرستی...

     بی شک من بخاطر کمبود اطلاعات دور از عشقم  و محبت و بخشش ترا سرمشق نمی کنم...

    عشقم زود روشن و زود خاموش می شود...

    بخششهایم کم اثر و باعث پشیمانی من است...

    خدایا دریای معرفت و دوستی تو ای بزرگوار آنقدر عمیق هست که ذره کوچکی چون من بدون هیچ نگرانی در آن غرق شوم و در اندیشه ساحل نگرانی نباشم...

    حتما هست...حتی اگر من درسهای روزم را گرفته باشم و عبرتهای شبم باعث انجام تکالیف نشده باشد...

    چون تو در چنین شبی .. در شب قدری ... در نوروز یک سالی ...آدم را پدر همه ما را بدست خود افریدی....

    و در چنین شبی پدر همه ما حضرت علی (ع) را نزد خود خواندی...

    جایی که آدم از بهشت رانده می شود و  علی از ترس تکالیف خود ضجه می زند...

    خدایا مرا در دریای بخشش خود غرق غرق غرق کن .... تا به ساحل نگرانی امیدی نباشد...


  • نظرات دیگران ( )